Singapore 29 dec tot 1 jan 2018

Bijzonder wat het uitmaakt om in plaats van een koffer een backpack te pakken. Om bijvoorbeeld over het inleveren van de nummerplaten van de auto (vanwege de verzekering) en verschillende landen met klimaten na te denken. Lijstjes met een hoop to do dingen, ipv de vertrouwde trolly of kleine rugzak die in 10 minuten gepakt is. Een uurtje in de trein riching Zurich Flughafen en weer anderhalf uur later in Amsterdam of een andere stad in Europa rond te wandelen. We zijn nu `echt` op reis! Het avontuur kan beginnen.

Singapore
Ook het afscheid nemen voelde wat meer beladen. Nu echt even iets laten weten als we geland zijn. Visum, paspoort, inentingen, geld, creditkaart.. Ja echt alles. Tijd om een nieuwe wereld te ontdekken. Daar hoort 13,5 uur stilzitten / liggen (helaas) ook bij.

Maar na het uitstappen kon het dan echt beginnen. Avontuur en vrijheid! De tropische warmte kwam ons buiten al tegemoet en de airco deed binnen zijn werk, het surinaamse gevoel kwam alweer boven. Alhoewel, een overgestructureeld vliegveld, dat enorm schoon is. Zelf het tapijt, met motiefje, kan je geloof ik van eten. Met de rugzakken op ons rug, even de OV chipkaarten van Singapore opladen en daar stonden we dan. Tussen tientalllen verschillende kleuren aziatische gezichten. Onze lengte, kleur en rugzak vielen eerder op. Ze zijn nogal van de regels en structuur. Eten en drinken is in het openbaar vervoer verboden, de mobiele telefoon overduidelijk niet.

Zo, de eerste nacht zit erop, de korte broek is gemonteert en een geroostert toast met een paar vruchten zitten in de buik. Het is nog even te vroeg om aan de Noodle soep of patat te zitten zoals veel andere gasten. Bij het naar buitenlopen de eerste warme douche al te pakken. Gewapend met 2 gekleurde paraplus op naar Marina Bay. Het lijkt even droog en een mooi uitzicht over de stad is natuurlijk een must. Verdieping 56, ongelovelijk. Helaas is voor, niet-gasten, het beroemde zwembad niet toegankelijk. Maar kijken of Michelle me nog kan overtuigen om toch een nachtje in het hotel te slapen eind januari, beindrukkend is het zeker. Even terug naar `daar boven`, want daar zie ik voor het eerst een stad met wolkenkrabbers. Imposant en alsof je zelf krimpt.

Een stad die veel te bieden heeft en het leuke is dat Chinatown, Little
India en Arab Street nog (deels) bewaard zijn gebleven en je een deel van de historie verteld. Vol verbazing stap je ondergrondse trein uit en sta je voor je gevoel midden in China, Chinatown. Inclusief goedkope souverniers (rotzooi), gekleede verkoopsters en het leuke accent op het moment dat ze engels proberen te praten. In een Food Mall eten we met zijn tweeen de befaamde kip voor 8 euro en doet het tempo me toch weer aan suriname denken.

Ook de dag erna, in Little India, is het een grote chaos en zie je de vrouwen mooi verkleed. Zijn er heel veel groeten en fruit `winkeltjes` met bijvoorbeeld ook kouseband en kruiden. En wat zou Little India zijn zonder goud, goud, goud en nog een beetje goud. De ene winkel na de andere en ja vol met mensen is het. Ik kon het niet laten om bij een lokaal eettentje op straat massala kip te bestellen, wat ipv op een bord op een dienblad met een velletje werd gedeponeert. Soort mac donald idee, zonder kartonnetjes. Met een (honden)bak vol gekruide rijst en een ei en uiensalada. Goh waarom hebben Inder toch zo`n andere lichaamsgeur?!, zochten we een plekje. Het enige wat op staat nog vrij was, was een half onder gesmeerd tafeltje. Gelukkig hebben we nivea vochtige doekjes mee er achter te komen dat er toch een andere kleur bankje onder de viezigheid zit.

Natuurlijk zijn we ook naar de prominade van Singapore geweest en het andere deel van de stad, wat zeer modern is en waar het ene na het andere mooie kunstwerk opduikt. Van de ene wooh en kijk dat, naar de andere. Helaas door de regen hebben een paar bezienwaardigheden moeten skippen. Misschien toch maar eind januari nog 1 of 2 nachtjes met zon. Petrus, alsjeblieft?

De tweede avond zijn naar naar de nachtsafari in de Singapore Zoo geweest. Een bijzondere ervaring, waar we met een klein treintje verschillende dieren hebben gezien. Er waren alleen nog een stuk of duizend mensen op het zelfde idee gekomen, op hetzelfde moment, waardoor het touristengevoel een 10 ++ had.
En dan de oudjaarsdag. We hadden eigenlijk een tafeltje aan de pormonade gereserveerd, maar schijnbaar moesten we daar een avondprogramma met 7 gang verschillende vis eten en voor een prijs waar je U tegen zegt. (Michelle lust geen vis). Dus uiteindelijk waren het spareribs die 2017 deden afsluiten. Bijna zwemmend naar de Deltabrug, met uitzicht op het vuurwerk vergezeld met lieve families om ons heen joelend het nieuw jaar in! Op een onvergetelijk jaar!

Wanneer ik tijd had om dit verhaal te schrijven? Op 10 km hoogte tussen Singapore en Hanoi (Vietnam). Vergezeld met een kindercreche die het een levende vlucht maakt.