Vietnam (noorden)
Door: Ilse
Blijf op de hoogte en volg Ilse
06 Januari 2018 | Vietnam, Hanoi
Een modern vliegveld waar keurig onze taxi man stond te wachten met een bordje. Toch wel lekker om opgehaald te worden aangezien het donker werd en tsja het was toch 1 januari. Gelukkig nieuw jaar nog allemaal! De Taxichaufferur praatte geen engels maar zolang hij `rustig` en veilig ons afzet is alles prima. En toen kwamen we Hanoi binnen. Alsof je in een bijennest beland, waar de koningin wordt aangevallen. Jeetje mina, bruisend kan je Hanoi iig noemen. Een combinatie van tango, salsa en blik op oneindig heb je nodig om heelhuids de straat over te steken. En geluid produceren is heel erg nodig.. Je moet namelijk opvallen in deze grote anonieme massa door te toeteren. Doordat helaas iedereen dit principe constant toepast, is het zacht gezegd niet erg effectief. Maar na het sluiten van de deuren van het hotel was het gelukkig even rustig.
Na een uurtje rust begon het toch te kriebelen hoe de stad zich savonds aanvoelt. Hoe is het eten? Hoe zijn de mensen. Nouja gewoon maar ontdekken dan. `Dansend` door de straten die vol met winkels met namaak merkkleding, toeterende autos, vrouwen die op fietsen vruchten verkopen en scooters, heel veel scooters, die hun hele hebben en houden meenemen. Kleine eettentjes op straat met voor ons kinderkrukjes. Had het in mijn hersenpan toch nog 1 sekonde ruimte met het besef: Dit is dus ook een wereld, mensen leven hier(in). Dan zeg ik weleens in Zwitserland dat ik wel even een uurtje rust nodig heb. Hier is een kippenhok niets bij. Uitlaatstoffen, geuren, regen, alles op elkaar gebouwd en ook snachts is rust ver te zoeken. Gelukkig konden we dit fenomeen nog een dag gaan bekijken.
Nouja bekijken, 50 shades of Grey is weermatig onze samenvatting tot nu toe. De beleving van de stad is anders, maar gelukkig niet van eten. Heerlijk was voor verschillende gerechten ze voor je neus zetten. Al ben ik blij dat ik smorgen ook nog een mogelijk heb, in een `koud` + een warm eitjes ontbijt. Na 2 dagen chaos tijd om een nachtje naar Halong Bai te gaan. Een natuurwonder waar in de zee, enorm hoge rotsblokken uitsteken.
Met een divers en gezellig gezelschap liepen we door drie grote grotten, maakte we onze eigen loempias, kajakten we door de regen en kon je Tai Chi doen op het dek. Zo`n nacht op een boot is toch iets bijzonders en misterieus. Helaas had petrus nog steeds het idee dat hij onze reis zeer intensief moet volgen, dus het whoaah effect was wat minder.
Terug naar Hanoi om de dag erna de bus naar Nihn Bihn te pakken. Voor een klein bedrag een prettige manier om afstanden te overbruggen. Tot dat de gids van de dagtour opeens niet mee ging en de chauffeur die geen engels sprak ons 7 km van de stad af eruit wilde gooien. Gelukkig overtuigde een paar andere in de bus de chauffeur door vietnamese mensen in te zetten die hem toespraken. Gewoon doorademen, komt allemaal wel op zijn pooetjes terecht.
Nguyen Shack. In een bamboo hutje aan het water met krekels op de achtergrond, hoe mooi wil je het hebben. (Nee we praten nog steeds niet over de zon, het schijnt niet aardig te zijn om over mensen of dingen te praten die afwezig zijn). Dus.. Twee giegelende vrouwen op een scooter als eskimos ingepakt, slingerend door de weggetjes, kijken hoe de mensen werken op de rijstvelden. Tenmiste die zijn nu onderwater en maken ze weer klaar. Een man die zijn machine in 5 minuten opbouwt van rijstploeger naar een rijtuig met wielen. Kippen, geiten en koeien die over de weg lopen. Welkom in het rustigere binnenland. Ongelovelijk mooie plaatjes. We zijn naar een van de grootste tempel complexen geweest. Buda XXXL kan jewel zeggen. Oogverblindend als je binnen komt en dat alles ziet.
Terug `thuis` hebben we onze woonkamer in het bamboohutje een beetje ingericht. Twee nachten nog tussen de krekels en hebben we onze slobbersokken, lange broeken en vesten nog even nodig. Gelukkig is de ventilator met verwarming, onze vriend. Morgen gaan we op de fiets en ter voet de omgeving verkennen, ze hebben namelijk 2 uur zon beloofd. We hebben voor de zekerheid wel de structuur langzaam van noord naar zuid te gaan losgelaten en vliegen maandag naar het warme zuiden; Da Lat. Tenmiste als petrus ons wil loslaten.
-
09 Januari 2018 - 12:00
Lianne:
Na regen komt zonneschijn. Maar met regen is je verhaal ook leuk :) -
13 Januari 2018 - 22:24
Lidia:
Beetje laat maar voor jullie beide een goed nieuwjaar gewenst! Heerlijk om jullie reisverslagen te mogen lezen. Heel veel mooie momenten voor jullie toegewenst. Lieve Tielse groetjes
xxxLidia -
16 Januari 2018 - 23:07
Chris Pastoor:
Leuk om van jullie te lezen. Geniet ervan! eh, da's ook toevallig, ik ken ook drie mensen die Nguyen heten. Da's toch Vietnamees voor "bakker"?
groetjes Chris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley