bijna 6 weken:S
Door: ilsepastoor
Blijf op de hoogte en volg Ilse
01 Juni 2010 | Suriname, Paramaribo
Het is dat jullie de schaamte niet op mijn wangen kunnen zien doordat ik afgelopen weekend (zelf na het smeren van mijn vrienden factor 30 en 50) nog rood ben van de zon. Het is wel een beetje schaamtevol dat ik sinds Matapica niets meer hebt laten horen. Er zijn daarna namelijk al weer drie weekenden geweest. Laat ik dan maar snel beginnen om jullie bij te babbelen, voordat mijn hersenen het misschien niet gaan opslaan op mijn lange termijn geheugen.
Goed, drie weken terug. Het was hier hypertensie (hoge bloeddruk) week en hierom kon je je laten testen op bloeddruk, gewicht (vet en spier %), BMI en cholesterol bij apotheek Soma. Het was in samenwerking met mijn stage bedrijf. Voor de Surinamers geheel gratis dus bar interessant. Om de mensen ook een kans te geven voor het werk was het van 7.00- 10.00 uur. Ik moest wo – vr daar bij aanwezig zijn en mensen een body scan geven en de resultaten uitleggen. Ik dacht dat ik toch over het algemeen goed gespierd ben en getraind, maar ik weet nu ook dat mijn kaakspieren zeer kunnen doen. Surinamers lezen namelijk niet en willen heel veel weten, dus spierpijn in de kaken. Stond wel echt verbaasd dat sommige mensen voor meer dan de helft uit vet bestaan, blegh. Die week natuurlijk ook normaal stage gelopen en zowaar twee keer gefilmd. Eén keer voor Pim de la Parra, die traint namelijk bij ons in een bewegingsgroep. Van hem wordt een film gemaakt, bekende Surinaamse regisseur, vooral op het gebied van porno. Ik vroeg nog of ik mee mocht op de rode loper (de film gaat ook in Nederland draaien, maar ze zijn nog bezig), maar hij vond dat ze me te kort zouden doen als ik als ‘zijn nieuwe pornoster’ werd gezien. Mooie opsteken haha;) De andere keer voor een nieuw programma in Suriname over onderwerpen waar iets aan gedaan moet worden. In ons geval ging het dan om overgewicht (en obesitas) en dan ook vooral voor kinderen. Donderdag is daar de uitzending van, vandaag hebben we hem op dvd gezien. Best grappig, je ziet mij van mijn mooiste kant (uhm) de achterkant. Sta met een groepje oefeningen te doen.
Na weer een drukke en leerzame week stage hebben we vrijdag hangmatten met klamboe gekocht. Zaterdag ook geshopt, wat nog een hele uitdaging was. Als je als vrouw niet van naveltruitjes houdt en niet formaatje Chinees bent. Surinaamse vrouwen vinden het namelijk heerlijk om met een lichaam dat xxl nodig heeft zich in een s te wurmen. Daarbij is mode, een woord dat niet in hun woordenboek voorkomt. Daarna heerlijk gegeten bij Hoektand en savond met Gerry lekker gekookt en op ins terras genoeg gebabbeld en gedronken. Waardoor we te moe waren om naar de kroeg te gaan. Zondag hebben Marjolein en ik een fietstocht gemaakt van een paar uur. We zijn gaan fietsen naar het noorden en op de kaart stonden wel wegen aangegeven, maar geen straatnamen. Dat betekend gewoon dat de weg op eens op houdt en je naar grasveld staat te kijken. De hele wijk bestaat nog niet, moest er waarschijnlijk al drie jaar staan, maar op zijn Surinaams kan het nog wel 4 jaar duren. We vonden wel al in een grasland van zo’n hectare of 6 een bordje met: De kleine weg. Het bordje kan er nog niet vroeg genoeg staan;). Wel een mooie route waar we ook twee wilde papagaaien tegen kwamen, mooi grote beesten. Die het leuk vonden om te poseren voor ons.
Even een hup naar het volgende weekend. Met zijn drieën (Marjolein, Gerry en ik) naar Colakreek. Dat noemen ze daar zo, omdat het water zwart is. Dat komt door de bladeren. Hangmatten en een koelbox mee en daar een nachtje geslapen in een hutje van drie bij drie.(zie foto). Daarbij regende het de hele zondag en een paar uur van de zaterdag. Dat mocht de pret niet drukken en het relaxen ook niet. We werden namelijk gedwongen om in de hangmat te kletsen of boek te lezen. Dat was namelijk de enige droge plek;). Wel bizar trouwens dat zwarte water. Je ziet er oranje uit, maar zie daarvoor de foto’s. Zondag de broer van Gerry opgehaald van het vliegveld. Dat is echt bizar dat je op iemand staat te wachten, die je niet kent. Zowel marjolein en ik hadden allebei een beetje zo’n gevoel van, mmm kwam er nu maar even een bekende van ons. Maargoed savonds lekker nog uiteten geweest met hun bij het pannenkoeken huis (Nederlandse eigenaar;)). Heerlijke salades en pannenkoeken! Toch wel lekker hoor dat je in dit land ook gewoon lekker Nederlandse dingen kan kopen.
Beetje een spurt er door heen, naar vorige week. Op mijn stage mijn tussenevaluatie gehad en ze zijn erg tevreden. Bij circuit mag ik nog wel iets actiever zijn, vind ik zelf ook het minst leuke van de stage. Dat zijn 10 oefeningen van 4 minuten in een rondje en iedereen loopt individueel de onderdelen af. Ik vind het zelf nogal saai, beetje tijd bijhouden. Het is natuurlijk vooral de bedoeling dat ik de mensen blijf aansturen en aanmoedigen. Dat is 4 uur achter elkaar bij mensen die al zo’n 3 jaar doen dit doen moeilijk voor mij om de motivatie te vinden. Maargoed voor de rest zijn ze super tevreden en doe ik het ver boven gemiddeld, zeker voor mijn eerste stage. Dus daar hoeven we ons niet druk over te maken! Donderdag zijn de ouders van Marjolein aangekomen, lekker bij Jasmine uit eten geweest. Nog even een borrel gedronken op Marije (die jarig was). Toch wel raar dat wij aan het eten waren en bij jullie de volgende dag alweer was aangebroken. We zijn die week trouwens drie keer uiteten geweest, dat is namelijk hier goedkoper dan zelf koken, en erg goed voor een beschermlaag tegen de koud. Deze week dus maar even weer gezond, want en het is hier bloedheet en een vitamine tekort wil ik hier nou ook weer niet kweken.
Afgelopen weekend zijn we naar Bongo eiland geweest. Dat is een eiland gelegen in het stuwmeer. In de jaren zestig hebben ze een stuwdam daar dichtgemaakt. Je moet je voorstellen een gebied net zo groot als de provincie Utrecht omgeven met bergen en een dam die het afsluit van een kilometer of anderhalf. Het was eerst een gebied met een rivier waar heel veel binnenlanders woonde van die rivier. Ze hebben tegen hun gezegd dat ze zo veel mogelijk moesten meenemen en ze een betere plek kregen. Niet bij verteld dat ze de stuwdam gingen sluiten. Op de bodem van het meer staan dus nog complete dorpen. Met ook hun trots de pannen. Ze hebben de dorpelingen kilometers van de rivier onder gebracht in een soort rijtjes huisvesting met om de drie huizen een kraan. Echt zo bizar, die mensen bouwde een huis waar het hun beviel voor het sluiten van de dam. Ze leefde van de visserij en de rivier en nu zitten ze daar hutje mutje op elkaar, ver van de rivier, met een kraantje voor 3 huishoudens. Niet voor niets dat ze Nederlanders en andere toeristen dus niet vertrouwen. Bongo eiland was anderhalf uur varen in een krap bootje. Bizar om te zien dat je eigenlijk over oerwoud vaart (water staat zo’n 40 – 60 m hoog). De bomen die namelijk 40 jaar terug daar groen stonden te zijn, zijn nu dus dood en grijs, maar steken boven het water uit. (zie foto’s). Het eiland waar we waren is, was dus 40 jaar terug gewoon een bergtop, bizar.
Het weekend was echt super relax; kampvuur, eten, drinken, zonnetje (natuurlijk ook stortbuien), in de hangmat liggen en babbelen. We waren met 15 man, 9 studenten en 6 ‘oudere’. Mijn collegaatje gaat bijna naar huis en die had het georganiseerd, met haar vrienden en had Ski (andere stagier) en mij gevraagd om vrienden mee te nemen. We hebben ook gevist, piranja’s bij het leven (2 minuten wachten en beet) ;). Ook nog een andere vis, Ilse en namen is een slechte combi, dus zie foto’s:). Iets met een T.. nu zeggen jullie vast ooh die.. het is namelijk een Surinaamse vis;).
Maar ik zie al weer dat ik weg moet. Ski gaat donderdag naar huis, en vanavond lekker uit eten, daarna nog een spinningles geven samen met Etto. Dit weekend blijven we weer eens in Paramaribo, dus dan ga ik poging tot iedereen terug mailen doen!
Goed, drie weken terug. Het was hier hypertensie (hoge bloeddruk) week en hierom kon je je laten testen op bloeddruk, gewicht (vet en spier %), BMI en cholesterol bij apotheek Soma. Het was in samenwerking met mijn stage bedrijf. Voor de Surinamers geheel gratis dus bar interessant. Om de mensen ook een kans te geven voor het werk was het van 7.00- 10.00 uur. Ik moest wo – vr daar bij aanwezig zijn en mensen een body scan geven en de resultaten uitleggen. Ik dacht dat ik toch over het algemeen goed gespierd ben en getraind, maar ik weet nu ook dat mijn kaakspieren zeer kunnen doen. Surinamers lezen namelijk niet en willen heel veel weten, dus spierpijn in de kaken. Stond wel echt verbaasd dat sommige mensen voor meer dan de helft uit vet bestaan, blegh. Die week natuurlijk ook normaal stage gelopen en zowaar twee keer gefilmd. Eén keer voor Pim de la Parra, die traint namelijk bij ons in een bewegingsgroep. Van hem wordt een film gemaakt, bekende Surinaamse regisseur, vooral op het gebied van porno. Ik vroeg nog of ik mee mocht op de rode loper (de film gaat ook in Nederland draaien, maar ze zijn nog bezig), maar hij vond dat ze me te kort zouden doen als ik als ‘zijn nieuwe pornoster’ werd gezien. Mooie opsteken haha;) De andere keer voor een nieuw programma in Suriname over onderwerpen waar iets aan gedaan moet worden. In ons geval ging het dan om overgewicht (en obesitas) en dan ook vooral voor kinderen. Donderdag is daar de uitzending van, vandaag hebben we hem op dvd gezien. Best grappig, je ziet mij van mijn mooiste kant (uhm) de achterkant. Sta met een groepje oefeningen te doen.
Na weer een drukke en leerzame week stage hebben we vrijdag hangmatten met klamboe gekocht. Zaterdag ook geshopt, wat nog een hele uitdaging was. Als je als vrouw niet van naveltruitjes houdt en niet formaatje Chinees bent. Surinaamse vrouwen vinden het namelijk heerlijk om met een lichaam dat xxl nodig heeft zich in een s te wurmen. Daarbij is mode, een woord dat niet in hun woordenboek voorkomt. Daarna heerlijk gegeten bij Hoektand en savond met Gerry lekker gekookt en op ins terras genoeg gebabbeld en gedronken. Waardoor we te moe waren om naar de kroeg te gaan. Zondag hebben Marjolein en ik een fietstocht gemaakt van een paar uur. We zijn gaan fietsen naar het noorden en op de kaart stonden wel wegen aangegeven, maar geen straatnamen. Dat betekend gewoon dat de weg op eens op houdt en je naar grasveld staat te kijken. De hele wijk bestaat nog niet, moest er waarschijnlijk al drie jaar staan, maar op zijn Surinaams kan het nog wel 4 jaar duren. We vonden wel al in een grasland van zo’n hectare of 6 een bordje met: De kleine weg. Het bordje kan er nog niet vroeg genoeg staan;). Wel een mooie route waar we ook twee wilde papagaaien tegen kwamen, mooi grote beesten. Die het leuk vonden om te poseren voor ons.
Even een hup naar het volgende weekend. Met zijn drieën (Marjolein, Gerry en ik) naar Colakreek. Dat noemen ze daar zo, omdat het water zwart is. Dat komt door de bladeren. Hangmatten en een koelbox mee en daar een nachtje geslapen in een hutje van drie bij drie.(zie foto). Daarbij regende het de hele zondag en een paar uur van de zaterdag. Dat mocht de pret niet drukken en het relaxen ook niet. We werden namelijk gedwongen om in de hangmat te kletsen of boek te lezen. Dat was namelijk de enige droge plek;). Wel bizar trouwens dat zwarte water. Je ziet er oranje uit, maar zie daarvoor de foto’s. Zondag de broer van Gerry opgehaald van het vliegveld. Dat is echt bizar dat je op iemand staat te wachten, die je niet kent. Zowel marjolein en ik hadden allebei een beetje zo’n gevoel van, mmm kwam er nu maar even een bekende van ons. Maargoed savonds lekker nog uiteten geweest met hun bij het pannenkoeken huis (Nederlandse eigenaar;)). Heerlijke salades en pannenkoeken! Toch wel lekker hoor dat je in dit land ook gewoon lekker Nederlandse dingen kan kopen.
Beetje een spurt er door heen, naar vorige week. Op mijn stage mijn tussenevaluatie gehad en ze zijn erg tevreden. Bij circuit mag ik nog wel iets actiever zijn, vind ik zelf ook het minst leuke van de stage. Dat zijn 10 oefeningen van 4 minuten in een rondje en iedereen loopt individueel de onderdelen af. Ik vind het zelf nogal saai, beetje tijd bijhouden. Het is natuurlijk vooral de bedoeling dat ik de mensen blijf aansturen en aanmoedigen. Dat is 4 uur achter elkaar bij mensen die al zo’n 3 jaar doen dit doen moeilijk voor mij om de motivatie te vinden. Maargoed voor de rest zijn ze super tevreden en doe ik het ver boven gemiddeld, zeker voor mijn eerste stage. Dus daar hoeven we ons niet druk over te maken! Donderdag zijn de ouders van Marjolein aangekomen, lekker bij Jasmine uit eten geweest. Nog even een borrel gedronken op Marije (die jarig was). Toch wel raar dat wij aan het eten waren en bij jullie de volgende dag alweer was aangebroken. We zijn die week trouwens drie keer uiteten geweest, dat is namelijk hier goedkoper dan zelf koken, en erg goed voor een beschermlaag tegen de koud. Deze week dus maar even weer gezond, want en het is hier bloedheet en een vitamine tekort wil ik hier nou ook weer niet kweken.
Afgelopen weekend zijn we naar Bongo eiland geweest. Dat is een eiland gelegen in het stuwmeer. In de jaren zestig hebben ze een stuwdam daar dichtgemaakt. Je moet je voorstellen een gebied net zo groot als de provincie Utrecht omgeven met bergen en een dam die het afsluit van een kilometer of anderhalf. Het was eerst een gebied met een rivier waar heel veel binnenlanders woonde van die rivier. Ze hebben tegen hun gezegd dat ze zo veel mogelijk moesten meenemen en ze een betere plek kregen. Niet bij verteld dat ze de stuwdam gingen sluiten. Op de bodem van het meer staan dus nog complete dorpen. Met ook hun trots de pannen. Ze hebben de dorpelingen kilometers van de rivier onder gebracht in een soort rijtjes huisvesting met om de drie huizen een kraan. Echt zo bizar, die mensen bouwde een huis waar het hun beviel voor het sluiten van de dam. Ze leefde van de visserij en de rivier en nu zitten ze daar hutje mutje op elkaar, ver van de rivier, met een kraantje voor 3 huishoudens. Niet voor niets dat ze Nederlanders en andere toeristen dus niet vertrouwen. Bongo eiland was anderhalf uur varen in een krap bootje. Bizar om te zien dat je eigenlijk over oerwoud vaart (water staat zo’n 40 – 60 m hoog). De bomen die namelijk 40 jaar terug daar groen stonden te zijn, zijn nu dus dood en grijs, maar steken boven het water uit. (zie foto’s). Het eiland waar we waren is, was dus 40 jaar terug gewoon een bergtop, bizar.
Het weekend was echt super relax; kampvuur, eten, drinken, zonnetje (natuurlijk ook stortbuien), in de hangmat liggen en babbelen. We waren met 15 man, 9 studenten en 6 ‘oudere’. Mijn collegaatje gaat bijna naar huis en die had het georganiseerd, met haar vrienden en had Ski (andere stagier) en mij gevraagd om vrienden mee te nemen. We hebben ook gevist, piranja’s bij het leven (2 minuten wachten en beet) ;). Ook nog een andere vis, Ilse en namen is een slechte combi, dus zie foto’s:). Iets met een T.. nu zeggen jullie vast ooh die.. het is namelijk een Surinaamse vis;).
Maar ik zie al weer dat ik weg moet. Ski gaat donderdag naar huis, en vanavond lekker uit eten, daarna nog een spinningles geven samen met Etto. Dit weekend blijven we weer eens in Paramaribo, dus dan ga ik poging tot iedereen terug mailen doen!
-
02 Juni 2010 - 07:43
Noor:
Dat klinkt allemaal weer super Ils! :)
Xx -
02 Juni 2010 - 07:54
Martine:
Hee Ilse!
Klinkt inderdaad weer prima allemaal! goed dat ze ook zo tevreden zijn over je stageprestaties!
groetjes! -
02 Juni 2010 - 08:14
Cora:
Hoi schat,
Wat leuk om te lezen wat je allemaal aan het doen bent.Wat een druk leven zeg. Wat heerlijk dat marije komt zo vliegt de tijd.Als wij komen hebt jij heel Suriname al gezien dan weet je ons goed de weg te wijzen.Erg leuk dat je met Etto spinningles geeft kun je met hem een mooie fietstocht uitstippelen als wij er zijn.Het mooie weer begint nu bij ons te komen.Hans gaat volgende week motorrijden in Schotland met vrienden en ik ga naar onze nieuwe kleinkind in Limburg.Ik heb nog zoveel te vertellen maar dat komt wel want anders wordt deze reactie wel erg lang.
Kus van Hans en mij -
02 Juni 2010 - 08:53
Anita:
Ilse, mooie verhalen! En top dat ze zo tevreden zijn op je stage:D
xx -
03 Juni 2010 - 07:39
Michelle:
Lieve ils!
Dat stuwmeer, daar ben ik ook geweest! Herken sommige dingen wel:) Volgens mij doe je het echt super daar... Ik mis je wel een beetje..
x -
04 Juni 2010 - 08:22
Lianne:
Jeeh wat heb je het leuk daar. Je hebt geen tijd om je te vervelen. En nog leerzaam ook, ha ha. hier alles oke. rijden in de nieuwe car (super gaaf) en hebben hier voor het eerst de verjaardagen gevierd. Helaas was het een regenachtige dag. Maar daar kun jij over meepraten. Ilse nog veel fun daar en tot horens. Kus Kus ook van Marijke -
07 Juni 2010 - 19:43
Nienke:
Hey Ilse
Klinkt helemaal geweldig. Maar het is een goed teken dat je zo lang niets van je hebt laten horen, toch. Dan verveel je je in ieder geval niet. heel veel plezier verder.
groetjes Nienke -
07 Juni 2010 - 19:56
Emma:
Hee Ilse,
Wat leuk zeg jou verhalen! Leuk dat je het zo fijn hebt daar.
Ben benieuwd naar je nieuwe verhalen.
doe voorzichtig -
10 Juni 2010 - 19:08
Lidia:
Ha die reislustige nicht(Je)...
Heerlijk om je verhalen te lezen, klinkt nog steeds helemaal goed. Gezellige foto's, geniet er maar volop van. Dikke kus uit het Tielse en veel liefs -
14 Juni 2010 - 20:19
Annet :
Hier n teken van leven vd van bovens uit de waal. Wat heerlijk om te lezen dat t goed met je gaat daar inh dat verre suriname. We hebben hier net t waalder feest overleefd. het was erg gezellig maar lang genoeg. Heb toch wat langer tijd nodig om te herstellen hoor. Je hebt vast al foto's gezien vd nieuwe schuur van je ouders. Hij is echt supermooi. Ja kan zo op kamers. Nog ff en Marije is bij je. Wat zal je blij zijn. Genieten hoor! Tot gauw. Liefs van ons. -
16 Juni 2010 - 19:48
Nienke:
Hee Ilse,
Ik heb even je verhaaltjes gelezen, wat klinkt het toch te gek! Ik zit ondertussen ook alweer ruim 3 weken in Spanje. Vermaak me hier prima, alleen het spaanse weer laat nog een beetje op zich wachten!
Wat gaaf dat je zoveel van Suriname ziet! En dat zwarte water lijkt me helemaal te gek! Klinkt in iedergeval allemaal erg leuk wat je onderneemt!
Nou meis! Hele dikke kus uit Spanje! Enne we zien elkaar!
Groetjes Nienke -
18 Juni 2010 - 19:41
Tilly Leenders:
Ha Ilse,
Je verslag in De Weelder wordt dit weekend gelezen in 200 huishoudens op Texel, voornamelijk in De Waal natuurlijk. Wij, van de redactie waren er erg blij mee en de lezers zullen het vast ook zeer waarderen. We houden ons aanbevolen voor een vervolg in de september-Weelder!
Groetjes vanaf een fris en winderig Texel. -
19 Juni 2010 - 11:04
Wimpiet Eelman:
Hoi Ilse, net je stukkie gelezen in de Weelder. Hartstikke leuk, veel plezie gewenst namens de hele familie natuurlijk. Doeeeeeeeeeei.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
