Moengo - Paramaribo op de MTB!
Door: ilsepastoor
Blijf op de hoogte en volg Ilse
18 Maart 2012 | Suriname, Moengo
Oejh die paar uurtjes zijn 8 dagen geworden, moet uitkijken, als het in dit tempo doorgaat heb ik rimpels voordat ik het weet (A). Vandaag de foto’s van de Voltzberg ook online gezet, dus vergeet niet in mijn fotoalbum te kijken. Wat was het daar mooi!!
Laura was nog maar koud vertrokken of het volgende avontuur stond op de planning, de Moengo Challange. Van Moengo naar Parmaribo in 3 dagen op de mountainbike, 180 km, grootste deel onverhard. Op pad met vijf vrouwen, die qua leeftijd mijn moeders hadden kunnen zijn, maar indrukwekkend goed kunnen sporten. Marathons [en triatlons] lopen in Suriname, nou dat doe ik ze niet na. Met deze hitte??!! Respect! Gelukkig zijn mijn jonge benen door het spinning geven nog niet vergeten hoe die trapbeweging moet, dus hopla op de fiets. Opstaan om 4 uur smorgens was geen pretje, met daarna een hobbel weg naar Moengo. Maar dat was ik allang weer vergeten toen ik op mijn fiets over de bauxietwegen scheurde.
Het is zo bijzonder om door de natuur te fietsen, honderden of zelf duizenden gaten ontwijken. Enorme bomen om je heen, zingende vogels en wilde dieren. Zweten door de hitte die langzaam opliep tot kooktemperatuur, maar zelfs dat kon de brede grijns niet van mijn [met bauxiet spetters bedekte] gezicht halen. Terwijl de plassen qua diepte niet in te schatten waren, verdween ik soms bijna in de plas. Als je er in stond kwam het water soms tot boven de knie, jammie bruin water! En als klap op de vuurpijl heb ik een jaguar gezien! Ik reed de bocht om en zag een kat, nee een hele grote kat, een Jaguar! En.. weg was hij. Dus nee, geen foto’s maar wel een hartslag van 180 en een heel bijzonder gevoel, niet te omschrijven.
Het was een hele beleving, en uitleggen is moeilijk. Tussen takken door, langs verlaten dorpjes en uiteindelijk uitkomen bij een riviertje. Ja,hier wachten we tot de volgauto komt. Geen idee of ze komen, want ze zouden er eigenlijk al moeten zijn. Gelukkig na een uurtje pootjebaden kwamen ze ons per kano ophalen, vet grappig. Slapen in het oerwoud en afhankelijk van de rivier, waar naast eten wassen ook de fiets werd schoongemaakt en onszelf natuurlijk.
Na een zware tweede dag door wat dichter oerwoud en een zuigende bodem met enorme plassen was onze tweede stop in blakka watra (zwart water). Waar we nog een lokaal dorpje hebben bezorgt waar de indianen leven. Dag drie was vooral over de weg, kilometers vreten en langs de Jodensavanne. Alsof we de stal roken hadden we het tempo erin, het weekend gaf zo’n kick dat zelfs de zadelpijn wel mee viel die dag. Moegestreden uiteindelijk bij de Zus & Zo een watermeloensap, want wat is dat lekker. Dubbele tas gepakt op mijn gewone fiets naar huis en daarna heerlijk mijn eigen vertrouwde koude douche en een warm bedje;)
Oeh, aaj, maandag twee uur spinningles geven bestond vooral uit sta oefeningen, sorry!, drie dagen op het zadel heeft toch zijn nawerking!
Els, Wies, Yves, Caroline en Sjak, thanx voor het super weekend!
Laura was nog maar koud vertrokken of het volgende avontuur stond op de planning, de Moengo Challange. Van Moengo naar Parmaribo in 3 dagen op de mountainbike, 180 km, grootste deel onverhard. Op pad met vijf vrouwen, die qua leeftijd mijn moeders hadden kunnen zijn, maar indrukwekkend goed kunnen sporten. Marathons [en triatlons] lopen in Suriname, nou dat doe ik ze niet na. Met deze hitte??!! Respect! Gelukkig zijn mijn jonge benen door het spinning geven nog niet vergeten hoe die trapbeweging moet, dus hopla op de fiets. Opstaan om 4 uur smorgens was geen pretje, met daarna een hobbel weg naar Moengo. Maar dat was ik allang weer vergeten toen ik op mijn fiets over de bauxietwegen scheurde.
Het is zo bijzonder om door de natuur te fietsen, honderden of zelf duizenden gaten ontwijken. Enorme bomen om je heen, zingende vogels en wilde dieren. Zweten door de hitte die langzaam opliep tot kooktemperatuur, maar zelfs dat kon de brede grijns niet van mijn [met bauxiet spetters bedekte] gezicht halen. Terwijl de plassen qua diepte niet in te schatten waren, verdween ik soms bijna in de plas. Als je er in stond kwam het water soms tot boven de knie, jammie bruin water! En als klap op de vuurpijl heb ik een jaguar gezien! Ik reed de bocht om en zag een kat, nee een hele grote kat, een Jaguar! En.. weg was hij. Dus nee, geen foto’s maar wel een hartslag van 180 en een heel bijzonder gevoel, niet te omschrijven.
Het was een hele beleving, en uitleggen is moeilijk. Tussen takken door, langs verlaten dorpjes en uiteindelijk uitkomen bij een riviertje. Ja,hier wachten we tot de volgauto komt. Geen idee of ze komen, want ze zouden er eigenlijk al moeten zijn. Gelukkig na een uurtje pootjebaden kwamen ze ons per kano ophalen, vet grappig. Slapen in het oerwoud en afhankelijk van de rivier, waar naast eten wassen ook de fiets werd schoongemaakt en onszelf natuurlijk.
Na een zware tweede dag door wat dichter oerwoud en een zuigende bodem met enorme plassen was onze tweede stop in blakka watra (zwart water). Waar we nog een lokaal dorpje hebben bezorgt waar de indianen leven. Dag drie was vooral over de weg, kilometers vreten en langs de Jodensavanne. Alsof we de stal roken hadden we het tempo erin, het weekend gaf zo’n kick dat zelfs de zadelpijn wel mee viel die dag. Moegestreden uiteindelijk bij de Zus & Zo een watermeloensap, want wat is dat lekker. Dubbele tas gepakt op mijn gewone fiets naar huis en daarna heerlijk mijn eigen vertrouwde koude douche en een warm bedje;)
Oeh, aaj, maandag twee uur spinningles geven bestond vooral uit sta oefeningen, sorry!, drie dagen op het zadel heeft toch zijn nawerking!
Els, Wies, Yves, Caroline en Sjak, thanx voor het super weekend!
-
18 Maart 2012 - 19:13
Martine:
Hee Ils!
Leuk om weer een verhaaltje van je te lezen (of eigenlijk verhaaltjes, want ik moest de vorige ook...)! Zo te lezen en aan de foto's te zien heb je het nog prima naar je zin! Geen foto bij Wageningen gemaakt? Tsssss.....
Groetjes! -
18 Maart 2012 - 19:56
Greta:
Mooie foto's. Nog een fijn verblijf daar. Het ga je goed! -
22 Maart 2012 - 09:51
Marijke & Lianne:
Wat een heerlijke ervaring Ilse. Weer 1 om niet te vergeten. Have fun en dikke kus. -
09 April 2012 - 06:51
Annet Van Boven:
Ha die iels!
Je bent jarig vandaag! Maak er n feest van daar! In gedachten vieren we t met je mee! Goed om te lezen dat je nog steeds volop geniet! Dikke zoenen van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
