Matapica
Door: ilsepastoor
Blijf op de hoogte en volg Ilse
13 Mei 2010 | Suriname, Paramaribo
Na ons (bijna) dagelijkse buikspier kwartiertje, energie gekregen om jullie op de hoogte te houden van mijn belevingen aan de andere kant van de aardbol. Natuurlijk te beginnen met het weekendje weg naar Matapica vorig weekend. Samen met Marjolein (huisgenootje) en Gerry (andere fysio) en nog twee theologie studenten (Marijke en Martine) was het al een heilig weekend. Twee bijna dominees en een pastoor, wat wil je nog meer!
Vertrokken om (wakkerwordenwakkerwordenwakkerworden) 8 uur smorgens in een goddelijke (om in de trant van het weekend te blijven) regenbui. In een taxi busje naar de Suriname rivier ter boot. Daarna overgestapt in een soort banaan vormige boten, die ons in een tocht van ¾ uur naar de plaats van bestemming brachten. Een ontzettend mooie omgeving, echt oerwoud, hulde aan de schipper die blindelings een weg kon varen.
Aangekomen daar, kwam het Texel gevoel naar boven, zee, golven en strand! Hierbij voeg je een paar palmbomen, enorme hitte en een ton zout meer in het water toe en klaar is kees. Natuurlijk stonden er ook een paar ‘huisjes’, zonder binnenkant waar je kan koken, zitten en je hangmat op kan hangen. Na een jaar of 10 niet in een hangmat überhaupt te hebben gezeten, moest ik daar de nacht (en luierderende dag) door brengen. Na wat geplons in de zoute golven, een hoop gegier en gelachen lekker in mijn hangmat een boek zitten lezen. JA HET KAN! Na een verrukkelijke maaltijd van de gids. Die trouwens best zielig was tussen 5 meiden die een boek lazen en hij niet van lezen hield. Kwamen er twee Surinamers langs met zandslangen. Die voelen echt heel raar, elk stukje van hun lichaam kan onafhankelijk bewegen en raar glibberig.
S avonds was het dan zo ver om op schilpadden tocht te gaan. Raar hoor, overdag zwem je in de zee, terwijl s avonds er beesten van 75 cm – 1,5 m uit komen om op het strand eieren te leggen. We hebben mogen meemaken dat er één eieren aan het leggen was. Het zijn echt pingpongballen (grote en kleur!) met glijmiddel. En vrouwen van Nederlands, respect voor de schilpad, 130 baby’s! Kreunen en de tranen in de ogen, heel bijzonder om te zien. Helaas niet de grootste soort gezien, wel de één na grootste, de zogeheten Soepschilpad (ja die eten ze op). Natuurlijk mocht je niet op ze zitten, schreeuwen en geen foto maken met flits. Marjolein dacht daar anders over (zonder dat ze het bewust door had) FLITS. Wel een verdomd mooie foto;). Dat koste ons bijna onze tocht, maar de gids was gelukkig mild, terwijl Marjolein vol hield dat ik alleen aan het bij schijnen was. O ja, klinkt allemaal heel leuk en aardig, maar bedenk er wel even een stortbui bij die je in Nederland nog nooit gehad hebt. Samen met onweer en een wandeling van 2,5 uur. Daarbij waren we zo geobserdeert om een foto te nemen van een schilpad die de zee in ging dat ik halverwege overspoelt werd door een golf zout water (glimlachen mag). Maar zo erg is dat niet met een temperatuurtje van 25 graden, terwijl je een lange broek en vest aan hebt tegen de prikkende muskieten. Trouwens wel erg mooi om de zee te zien lichten!
Na een vermoeiende tocht, als een blok in slaap gevallen in mijn hangmat. De rest had het de volgende ochtend over vliegende voorwerpen door ons huisje en enorme storm. Het waaide wel windkracht 5 – 6, best hard voor niet eiland bewoners, blijkt. Helaas geen mooie dag zondag, maar ondanks de regen nog een uur in de golven gesprongen. Daarna een douche met water dat zo zout is als de zee in Nederland (een verbetering tov de zee daar!). Dus een boek uitgelezen in een weekend, haleloeia! De terugreis met de boot door een dichtbegroeid oerwoud, spannend en gaaf. Het ging natuurlijk op zijn Surinaams langzaam. Dat kan ik toch iets minder hebben als ik moe en vies ben. Daarbij was het Moederdag en wilde toch wel even bellen, maarja om 7 uur pas thuis (bij jullie 24.00 uur). Dus moeders heeft een mail gehad met een hele mooie foto (zie foto’s). Wel mijn nachtbrakende vriendinnetje aan de lijn gehad. Heel erg blij om even te spreken, heb zo mijn mindere momenten (als klinkt het als alleen maar vakantie). Toen ze ook nog, heel droog, ging vertellen dat ze haar zomervakantie had geboekt, dacht ik; oke fijn.. Dus je hebt besloten waar je heen gaat, wanneer ga je heen en met wie? Meerdere opties waren namelijk mogelijk, behalve Suriname. Tsja ik vlieg 20 juni. Oke..waar ga je heen? Paramaribo.. Slik, nog een keer slik. Echt?? Eh ja. Echt??? Een stortbui in Paramaribo was er niets bij, daarbij had ze Ilse stil. En dat zijn, naast gebrek aan voedsel of moeheid, maar weinig momenten. Gelukkig heeft Majolein even met haar gebabbeld, kon ik even bijkomen;). Maar ze komt:D Helemaal blij:D
Nog even een verhaaltje over mijn stage. Het gaat echt super goed en is helemaal leuk. Heel veel groepactiviteiten die ik geef. De mensen worden ook al helemaal eigen, dus ben gelukkig lekker mijzelf en babbel er rustig op los. Loop wel stage van 9 – 18 uur van ma – do. Ben dan ook nu helemaal op. Vergt heel veel energie opletten en sporten geven en mensen behandelen. Daarbij vreet de warmte ook veel energie. Dus ons leven doordeweeks bestaat uit stage, eten, babbelen, buikspierkwartiertje en naar bed om half 10. Natuurlijk koken we nog fanatiek zelf, vandaag lasagna gemaakt met gehakt (na 3 weken snakte we naar normaal vlees;)). Ik begeleid sinds vandaag ook een man van ongeveer 180 kg (we kunnen hem niet wegen dus het is een schatting), een grote en leuke uitdaging! Ik ga hem ongeveer 3 keer in de week begeleiden, dus hoop wat in de komende maanden met hem te bereiken. Daarnaast verschillende patiënten waar ik volledige behandeling en onderzoek doe, geeft een goed gevoel.
Mijn vingers beginnen wat blauw te worden, dus ik ga lekker mijn bedje in. Tot de volgende keer!
Vertrokken om (wakkerwordenwakkerwordenwakkerworden) 8 uur smorgens in een goddelijke (om in de trant van het weekend te blijven) regenbui. In een taxi busje naar de Suriname rivier ter boot. Daarna overgestapt in een soort banaan vormige boten, die ons in een tocht van ¾ uur naar de plaats van bestemming brachten. Een ontzettend mooie omgeving, echt oerwoud, hulde aan de schipper die blindelings een weg kon varen.
Aangekomen daar, kwam het Texel gevoel naar boven, zee, golven en strand! Hierbij voeg je een paar palmbomen, enorme hitte en een ton zout meer in het water toe en klaar is kees. Natuurlijk stonden er ook een paar ‘huisjes’, zonder binnenkant waar je kan koken, zitten en je hangmat op kan hangen. Na een jaar of 10 niet in een hangmat überhaupt te hebben gezeten, moest ik daar de nacht (en luierderende dag) door brengen. Na wat geplons in de zoute golven, een hoop gegier en gelachen lekker in mijn hangmat een boek zitten lezen. JA HET KAN! Na een verrukkelijke maaltijd van de gids. Die trouwens best zielig was tussen 5 meiden die een boek lazen en hij niet van lezen hield. Kwamen er twee Surinamers langs met zandslangen. Die voelen echt heel raar, elk stukje van hun lichaam kan onafhankelijk bewegen en raar glibberig.
S avonds was het dan zo ver om op schilpadden tocht te gaan. Raar hoor, overdag zwem je in de zee, terwijl s avonds er beesten van 75 cm – 1,5 m uit komen om op het strand eieren te leggen. We hebben mogen meemaken dat er één eieren aan het leggen was. Het zijn echt pingpongballen (grote en kleur!) met glijmiddel. En vrouwen van Nederlands, respect voor de schilpad, 130 baby’s! Kreunen en de tranen in de ogen, heel bijzonder om te zien. Helaas niet de grootste soort gezien, wel de één na grootste, de zogeheten Soepschilpad (ja die eten ze op). Natuurlijk mocht je niet op ze zitten, schreeuwen en geen foto maken met flits. Marjolein dacht daar anders over (zonder dat ze het bewust door had) FLITS. Wel een verdomd mooie foto;). Dat koste ons bijna onze tocht, maar de gids was gelukkig mild, terwijl Marjolein vol hield dat ik alleen aan het bij schijnen was. O ja, klinkt allemaal heel leuk en aardig, maar bedenk er wel even een stortbui bij die je in Nederland nog nooit gehad hebt. Samen met onweer en een wandeling van 2,5 uur. Daarbij waren we zo geobserdeert om een foto te nemen van een schilpad die de zee in ging dat ik halverwege overspoelt werd door een golf zout water (glimlachen mag). Maar zo erg is dat niet met een temperatuurtje van 25 graden, terwijl je een lange broek en vest aan hebt tegen de prikkende muskieten. Trouwens wel erg mooi om de zee te zien lichten!
Na een vermoeiende tocht, als een blok in slaap gevallen in mijn hangmat. De rest had het de volgende ochtend over vliegende voorwerpen door ons huisje en enorme storm. Het waaide wel windkracht 5 – 6, best hard voor niet eiland bewoners, blijkt. Helaas geen mooie dag zondag, maar ondanks de regen nog een uur in de golven gesprongen. Daarna een douche met water dat zo zout is als de zee in Nederland (een verbetering tov de zee daar!). Dus een boek uitgelezen in een weekend, haleloeia! De terugreis met de boot door een dichtbegroeid oerwoud, spannend en gaaf. Het ging natuurlijk op zijn Surinaams langzaam. Dat kan ik toch iets minder hebben als ik moe en vies ben. Daarbij was het Moederdag en wilde toch wel even bellen, maarja om 7 uur pas thuis (bij jullie 24.00 uur). Dus moeders heeft een mail gehad met een hele mooie foto (zie foto’s). Wel mijn nachtbrakende vriendinnetje aan de lijn gehad. Heel erg blij om even te spreken, heb zo mijn mindere momenten (als klinkt het als alleen maar vakantie). Toen ze ook nog, heel droog, ging vertellen dat ze haar zomervakantie had geboekt, dacht ik; oke fijn.. Dus je hebt besloten waar je heen gaat, wanneer ga je heen en met wie? Meerdere opties waren namelijk mogelijk, behalve Suriname. Tsja ik vlieg 20 juni. Oke..waar ga je heen? Paramaribo.. Slik, nog een keer slik. Echt?? Eh ja. Echt??? Een stortbui in Paramaribo was er niets bij, daarbij had ze Ilse stil. En dat zijn, naast gebrek aan voedsel of moeheid, maar weinig momenten. Gelukkig heeft Majolein even met haar gebabbeld, kon ik even bijkomen;). Maar ze komt:D Helemaal blij:D
Nog even een verhaaltje over mijn stage. Het gaat echt super goed en is helemaal leuk. Heel veel groepactiviteiten die ik geef. De mensen worden ook al helemaal eigen, dus ben gelukkig lekker mijzelf en babbel er rustig op los. Loop wel stage van 9 – 18 uur van ma – do. Ben dan ook nu helemaal op. Vergt heel veel energie opletten en sporten geven en mensen behandelen. Daarbij vreet de warmte ook veel energie. Dus ons leven doordeweeks bestaat uit stage, eten, babbelen, buikspierkwartiertje en naar bed om half 10. Natuurlijk koken we nog fanatiek zelf, vandaag lasagna gemaakt met gehakt (na 3 weken snakte we naar normaal vlees;)). Ik begeleid sinds vandaag ook een man van ongeveer 180 kg (we kunnen hem niet wegen dus het is een schatting), een grote en leuke uitdaging! Ik ga hem ongeveer 3 keer in de week begeleiden, dus hoop wat in de komende maanden met hem te bereiken. Daarnaast verschillende patiënten waar ik volledige behandeling en onderzoek doe, geeft een goed gevoel.
Mijn vingers beginnen wat blauw te worden, dus ik ga lekker mijn bedje in. Tot de volgende keer!
-
14 Mei 2010 - 10:28
Britt:
Hee Ilse!
Leuk om te horen dat het daar zo geweldig is:D
En natuurlijk super leuk dat je vriendinnetje nog komt;) Wel stoer dat je je eigen mensen al hebt en al zoveel mag doen! En succes met die man haha;)
Groetjess!! -
14 Mei 2010 - 11:12
Noor:
Hee Ilse!
Dat klinkt allemaal weer geweldig! En super dat Marije langskomt! Hier alles zn gangetje. Je hebt wel weer en themafeest (bobo's in the bush) met Anita Renske en mij gemist.. De foto's krijg je nog wel te zien ;)
Liefs! -
15 Mei 2010 - 10:42
Lianne:
Wat super dat Marije naar je toe komt. Maar uh, elke dag buikspier oefeningen !! Fanatiekeling. (knap hoor) Liefs ook van marijke. -
15 Mei 2010 - 13:59
Martine:
Hee Ilse! Super leuk verhaaltje en mooie foto's ook! Jammer dat ze soep van die schildpadden maken.... Oh en ik vind het ook echt leuk voor je dat Marije langskomt! Ik ga morgen weer lekker roeien dus ik hoop dat het regenseizoen hier nog even uitblijft. Groetjes! -
15 Mei 2010 - 15:50
Gerard En Mirjam:
Hoi Ilse,
Zit er prachtig uit, mooi foto's en je maakt wat mee zo. Succes met de superman (180 kg ) en wat een verrassing van je vriendin.
groetjes Gerard en Mirjam -
17 Mei 2010 - 10:36
Renske:
ja mooie foto's! visueel bewijs van je aanwezigheid - en lichtelijke gestoordheid die gelukkig ook nog geheel in tact blijft zonder al je wazige texel/grun vrienden :) -
20 Mei 2010 - 11:53
Duco:
Hey Ilse!
Leuk verhaal, lekker tropisch door hoor. Wat leuk dat Marije langs komt, echt een verrassing.
Hier gaat het ook prima, cat ligt weer op strand en hebben weer gezeild! ging lekker.
Veel plezier nog,
xx -
20 Mei 2010 - 17:11
Het Stel:
hey zusje klinkt allemaal best leuk.. jaloers.. haha wij hebben ook vakantie gehad 5 dagen sneek! was heel leuk vrijdag bekerfinale gewonnen! 7-7 en toen 2-1 in penaltys heel spannend wetzoet gekocht en zondag wezen kiten op de noordzee met sandra dr nieuwe spullen echt gaaf kus kus -
24 Mei 2010 - 19:54
Petroynella:
Hallo Ilse,
Fijn te horen dat je het naar je zin hebt in Suriname, mooie foto´s. De jonge honden zijn naar hun nieuwe baasjes. zelf hebben we er een gehouden je kan de foto´s zien op alkematexel
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
